بهانه ي قشنگِ من ويهان

    كيمياي عشقو كيمياي عقلِ من 31 ماهگيت به آرامش دريا؛  به زيبايي گندم زار و  بركت خوشه هاي گندم باد كه هرجا كه قشنگ است و نفس هست و توهستي بهشت است؛       ...

  تقارن قشنگي بود عيد فطر با 31 ماهگيت در بيست و پنجمين روز از آخرين ماه بهار، عيد فطر به دعوت عمه ام با پدرجون مادرجون و دايي جون محسن رفتيم باغ و ويلاي عمه جان و لذتي جانانه بخشيديم به سيو يكمين ماه حضورت، رفيق شفيقت مهديسا ( نوه عمه ام)اونجا منتظرت بود و كلي با هم بازي كردين تا اونجائيكه وقتي برگشتيم هم ميگفتي دوباره بريم باغ پدرجون مهديسا؛ روز دوم تعطيلات عيد هم رفتيم ساحل و دريا كه گوشيم شارژ تموم كرد و نتونستم زياد عكس بگيرم ولي از تماشاي خوشي هات لذت بردم قشنگترين عشق هميشه همينطور قدرتمند و پرانرژي زندگي كن و خالق زيباييها باش كه زيبايي دنياي ما تويي؛           ...

  در سومين سال حضورت در اين فطر  يك جهان زيبايي يك عمر سرافرازي يك تبسم ناز يك تن سالم يك دل خوش برايت آرزو دارم           تو؛ آن حال خوبي كه مي خواهمش ...

  اسكار قشنگترين... اسكار قشنگ ترين حالتِ روحي حسّي فيزيكي هم ميرسه به اون لبخندي كه وقتي اولين عكس 4*3 رو انداختي نشست رو صورتت دلبر كوچك من بعد از دو سالگي بايد دفترچه بيمه ات عكس دار ميشد كه ما از اين جريان اطلاع نداشتيم چون ويزيت دكتر خودت هميشه آزاد بوده و دفترچه قبول نميكرده اما حواشي سفرمون در تهران و بيمارستان اين رو به اطلاع ما رسوند و همين شد كه اولين عكس كوچولوي 4*3 شما به اين زيبايي در صفحه اين روزهايمان نقش بست قشنگه من   ...

    بانوي بي همتا، يا حضرت معصومه،     در صحن تو گام پيمودم و بر آستانه كريمه ات سجده شكر بجا آوردم؛     اي تالي زهرا؛ فرزندم، يگانه هستي ام را از جود و سخايت شافعه گر باش اي دخت ولي ا... ...

  عشق نگاره ها؛ سفرنامه خرداد97: در بدو تشكيل اين وبلاگ نوشته بودم كه خواهانه محيطي شاد و مثبت در وبلاگت هستم اما با گذر زمان كه بزرگتر مي شوي رخدادهاي منفي و مثبت زندگيمون در هم آميخته شدن و من در امتداد رسالت خاطره نويسي مادرانه ام صداقت را پيشه قرار داده ام:؛ 14 و 15 خرداد 97 تعطيلاتش با سفر سه روزه به تهرانو قم  يه جور خاصي خاطره شد منظورم از يه جور خاص يعني هم تلخ بود و هم شيرين اگه نظر من باشه كه تلخي ش بيشتر بوده تا شيريني ش ولي در مجموع بهت خوش گذشت جز اون شب كذايي كه تا صبح تو بيمارستان امام تهران بوديمو... تو بيهوش و من گريون... كه كم از بيهوشي نداشتم داستان اين بود كه خونه خاله الهه ب...